بررسی ارتباط میان استفاده از راهبردهای یادگیری زبان و مهارت زبانی خوداحساس

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین استفاده زبان آموزان دو سطح متوسط و پیشرفته زبان انگلیسی از راهبردهای فراگیری زبان و خود-ارزیابی آنان از دانش زبان انگلیسی بوده است. شصت و هفت دانش آموز زبان انگلیسی (۳۹ دانش آموز سطح متوسط و ۲۸ دانش آموز سطح پیشرفته) بر مبنای نمره دریافتی در آزمون کلی سطح زبان انگلیسی برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند. آزمون فوق ابتدا یکبار به صورت آزمایشی با گروه مشابهی برگزار گردیده و مورد بازپیرایی قرار گرفته بود. زبان آموزان منتخب به دو پرسشنامه پاسخ دادند: یک پرسشنامه جهت انجام خود-ارزیابی سطح زبان انگلیسی و دیگری پرسشنامه سنجش میزان استفاده از راهبردهای فراگیری زبان انگلیسی. نتایج تحلیل آماری داده ها حاکی از وجود رابطه معنا درا بین دو متغیر در میان گروه زبان آموزان سطح پیشرفته بود ، حال آنکه چنان رابطه ای میان گروه زبان آموزان سطح متوسط وجود نداشت. بنابراین نتایج نشان می دهد که هرچه زبان آموزان به سطوح بالاتر زبان ارتقا می یابند ، توانایی بیشتری برای ارزیابی سطح زبان خود پیدا می کنند و نیز از راهبردهای فراگیری زبان نیز بیشتر استفاده می نمایند. همچنین نتایج حاکی از آن است که با ارتقای سطح زبان انگلیسی تغییری در رویکرد زبان آموزان نسبت به استفاده از راهبردهای فراگیری زبان رخ نمی دهد مگر در مورد راهکار حافظه ای واجتماعی فراگیری زبان. نهایتا نتایج نشان می دهد که متداوترین راهکار فراگیری زبان در میان دو سطح متوسط و پیشرفته زبان آموزان راهکار شناختی بوده و زبان آموزان هر دو سطح از راهکار عاطفی کمتر از سایر راهکارها استفاده می کنند.